Hil lang geleeje sloop hier midde in de naacht, in de bosse van de Witrijt, ’n hil grôôt wild vèèreke rond. Hij war wel meer as 250 kilo’s zwaor! En da bist brocht ’n kwak schaoi an bij boere en bùrgers !! Die daor nie zu friit meej warre.

’t Verhaal gi dèttie metoeres, assie kaoi zin haj ’n hil pèrd opvrat zonder dèttie mèr inne kiir hoefde knaawe. De mense warre da al rap goe-d zat, dè snapte, en meej mekaor, meej allemol wier op deze wilde “kuus” gejaoge. Mèr hoe dikkels ie ok geschote wier, hij ging nie kepot!

Op n’n aovend viel ie hier in ’t café uit ’t gat in de muur, bove ’t ope vuur, zu-mèr, kets-zat, van eiges op de grond. Hoe dèttie op de schèlft gekomme war, da wit niemes! Meejpersant, hebbe ze’m ‘saoves nog geslacht en d’r worst,zult, bulling en balkebreij van gemokt. Zunne kop hebbe ze op ’n schòn groot schild opgezet! Hil de buurt war friit da ze van dè wilde zwìjn af warre!

Mèr ’t verhaal gi nog wei-jer,dèttie, ondanks dèttie opgezet war,toch nog metoeres (zo ins in de tien menute) ne keer bewoog!

Geleufde dees waor gebeurde verhaal nie? Dan kèkte mèr ’s aachter de bar, want daor heng-tie nog steeds!